تغییر موضع

انتخاب بین «بد و بدتر» گاهی واقعا امری ناگزیر است، اما:

بدیِ «بد و برتر» کردن این است که از اینجا شروع می شود، اما به اینجا خاتمه نمی یابد.

مسیر تغییرات هم بدین شکل است:

گزارهٔ یک- «بدتر» بدتر از «بد» است.

گزارهٔ دوم- «بد» بهتر از «بدتر» است.

گزارهٔ سوم- چطور ما تا کنون خوبی های «بد» را ندیده بودیم؟!

«بد» یک «خوب» ی هایی دارد که «بدتر» ندارد.

گزارهٔ چهارم- برای تشویق دیگران به انتخاب مشابه، 

نمی شود از بدی های «بد» و بدتر بودن «بدتر» گفت. 

بهتر است از «خوب» ی های «بد» که «بدتر» ندارد حرف زد.

گزارهٔ پنجم- وقتی «خوب» ی در کار نیست، 

«بد» خودش خوب است.

گزارهٔ ششم- «بد» آن هایی هستند که می گویند 

فرق تعیین کننده ای بین «بد» و «بدتر» نمی شناسند.

گزارهٔ هفتم - باید در همه حال

- پس از  شکست و یا پیروزی در انتخاب- 

 از «بد» (یعنی «خوب» جدید) دفاع کرد.

و بدین طریق است که چون بدتر همیشه وجود دارد، منتقدانِ «بد» به مدافعان «بد» تغییر موضع می دهند.