نقد موثر

 نیازمند آن هستیم که مرتبا به بهبود کارها بپردازیم. اما شیوهٔ بهبود کار چیست؟ برای مثال چگونه می توان بهتر از قبل به مبارزه ادامه داد؟ 

پاسخی که معمولا می شنویم آن است که: با بررسی و نقد مبارزات گذشته. 

اما سوال اینجاست که چرا باید شیوهٔ درست انجام کارها را از نقد و بررسی خطاهای صورت گرفته آموخت؟ مگر نمی شود شیوهٔ درست انجام کار را از بررسی نمونه های موفق تر کار آموخت؟ 

یک تاریخ مبارزه کرده ایم. تاریخی پر از دستاورد، پر از خلاقیت، پر از تلاش و ارزش آفرینی. خیلی از روش هایی که روزی خلق شده و بکار گرفته ایم، هنوز هم قابل استفاده است و به انجامش مشغولیم. از طرف دیگر، دائما راه و روشهای جدیدی را بکار می گیریم و تجربه می کنیم و بر دانش و مهارت‌های مبارزه می افزاییم. تنها در چنین بستر سالم و سازنده‌ای است که بررسی خطاها، ارزش بازآفرینی تجربه های تازه را به دست می دهد.

آیا اگر براستی به دنبال بهبود مبارزات سیاسی اجتماعی مردمان مان هستیم، بهتر نیست در بحث های سیاسی که به گذشته برمی گردد، بر ارزش هایی تاکید کنیم که احزاب و سازمان ها و شخصیت‌های سیاسی و مبارزان مان آفریده اند و اجازه ندهیم نقدهای مخرب به عنوان ابزاری در کارزار سیاسی، آن هم با هدف از میدان خارج کردن رقیب، جای یک روش هدفمند برای بهبود مبارزه را بگیرد؟ 

باید از این عادت بدگویی در بحث ها خودداری و بازداری کرد و با ارائهٔ نمونه های درخشان مبارزه در هر زمینه‌ٔ بحث، فضا را تغییر داد. 

نقد موثر، مقایسهٔ روش‌های مبارزه و ارائهٔ شیوه های موفق تر انجام کارهاست و نه زیر سوال قرار دادن هر آنچه انجام داده ایم.

بررسی خطا نیز باید بر اساس یک روش علمی صورت گیرد و نه رقابت های تقابل آمیز.