فراکسیون سازمانی

 تشکل های حزبی و سازمانی کمونیست ها اغلب فاقد فراکسیون های چندگانه‌ٔ رسمی است. چون بنابر اصول حزب لنینی، هیچ فراکسیونی نباید در حزب طبقهٔ کارگر وجود داشته باشد. اما، گاه آنچه ممنوع است، تشکیل فراکسیون های دیگر است و اغلب یک شِبه‌فراکسیون معینی وجود دارد که تشکیلات را در دست می گیرد و اگرچه نظراتش ممکن است در اقلیت باشد، امور را بر اساس نظرات و ارتباطات فراکسیونی خود می چرخاند. حزب یا سازمان تک فراکسیونی از این نوع روی دیگر احزاب و سازمان‌های چند فراکسیونی است و شباهتی به یک حزب دموکراتیک مبتنی بر فعالیت آگاهانهٔ جمعی ندارد.

 این کار باعث می شود فراکسیون های بالقوه در سازمان در خارج از آن و به صورت خرده تشکل های موازی پدیدار شود که هیچ نوع مدیریتی بر آن ها وجود نخواهد داشت.