رای من

من این انتخابات راغیر دمکراتیک و مهندسی شده می بینم. سیاست های اعلام شده و اجرا شده توسط کاندیداهای تایید شدهٔ آن را نیز برخلاف منافع کشور می دانم. هیچ کاندیدی که حداقلی از منافع ملی کشورم را نمایندگی کند و بشود به او رای داد، در صحنه نمی بینم.
معتقد هم نیستم که با رای دادن های پی در پی، آن هم به همین وضع و همین منوال، چیزی بهبود می یابد.
باور به این هم ندارم که حفظ وضع موجود، ما را از خطرات جنگ، ورشکستگی اقتصادی و دیکتاتوری در امان می دارد.
برعکس، فکر می کنم اگر چرخش به سمت خواست های دمکراتیک عمیق با استقبال بزرگ تری روبرو نشود، خطرات بسیار عظیمی کشورمان را تهدید می کند.
من کسی را نه به رای دادن و نه به رای ندادن تشویق نمی کنم.
برای آن ها هم که واقعا با سیاست های حاکم مخالف اند، اما فکر می کنند رای دادن به کاندیدای اعتدالگرایان بیشترین کاری ست که می توانند بکنند، احترام قائل هستم، اما با آن ها همراهی نخواهم کرد.
با آنانی همراه خواهم بود که مبارزات مدنی و اجتماعی رادیکال دگرگون کنندهٔ اوضاع کشور برای وادار کردن نظام ولایت فقیهی به عقب نشینی های جدی را وظیفهٔ خود می دانند و در راه آن می کوشند.