انتقاد
«انتقاد»
اگر هدف از انتقاد اصلاح باشد، باید دانست که انتقاد برای اصلاح، یک وسیله است و تنها وسیله و بهترین وسیله هم معمولا نیست. چون از نظر روانشناسی آزاردهنده است. انتقاد کار پیچیده ای ست، به هنگام بکار گیری آن باید مطمئن بود روش صحیحی را بکار می گیریم و شرایط مناسب برای انتقاد وجود دارد. وقتی انتقاد به صورت فشرده و در متن های کوتاه پیغامی، آن هم بدون داشتن کیفیت صدا و زبانِ بدن و چهره ای بکار برده می شود که نشانگر وکنترل کننده عواطف گوینده و مخاطب است، می تواند هر احساسی را در طرف مقابل برانگیزد- احساسی که بر نحوه درک منطقی او تاثیر جدی می گذارد. مِسیج بدترین مدیا برای انتقاد است و تنها در موارد بسیار خاصی که ارتباط بسیار قوی و سرشار از اعتماد باشد، می تواند کار کند. انتقاد مناسبت و تعادل قدرت در مناسبات فردی و جمعی را به هم می زند و یکی را مثلا آگاه تر ، پس قدرتمندتر و دیگری را کم اطلاع تر، و پس یعنی ضعیف تر جلوه می دهد. مناسبات قدرت مختص طبقه و مبارزات طبقاتی نیست، در همه مناسبات فردی و گروهی نیز به شکل پنهان یا آشکار جاری ست. پس باید متوجه این ویژگی اش نیز بود. به همین دلیل وقتی نسبت به پدیده ای که همه با آن مشکل داریم مثل انتقاد به حکومت، به کار می رود، کار می کند و در موارد بسیاری ممکن است اصلا کار نکند یا مخرب باشد. شاید یکی از بهترین روش های اصلاح و بهبود ارائه ی نمونه های درست به جای نمونه ای است که آن را نادرست می بینیم. این بدان معنی است که در سخنان گوینده مواضع و نکات اشتباه آمیز را درک کنیم و در فرصتی مناسب مطالب درست یا درست تر را در آن زمینه همرسانی کنیم .
اگر هدف از انتقاد اصلاح باشد، باید دانست که انتقاد برای اصلاح، یک وسیله است و تنها وسیله و بهترین وسیله هم معمولا نیست. چون از نظر روانشناسی آزاردهنده است. انتقاد کار پیچیده ای ست، به هنگام بکار گیری آن باید مطمئن بود روش صحیحی را بکار می گیریم و شرایط مناسب برای انتقاد وجود دارد. وقتی انتقاد به صورت فشرده و در متن های کوتاه پیغامی، آن هم بدون داشتن کیفیت صدا و زبانِ بدن و چهره ای بکار برده می شود که نشانگر وکنترل کننده عواطف گوینده و مخاطب است، می تواند هر احساسی را در طرف مقابل برانگیزد- احساسی که بر نحوه درک منطقی او تاثیر جدی می گذارد. مِسیج بدترین مدیا برای انتقاد است و تنها در موارد بسیار خاصی که ارتباط بسیار قوی و سرشار از اعتماد باشد، می تواند کار کند. انتقاد مناسبت و تعادل قدرت در مناسبات فردی و جمعی را به هم می زند و یکی را مثلا آگاه تر ، پس قدرتمندتر و دیگری را کم اطلاع تر، و پس یعنی ضعیف تر جلوه می دهد. مناسبات قدرت مختص طبقه و مبارزات طبقاتی نیست، در همه مناسبات فردی و گروهی نیز به شکل پنهان یا آشکار جاری ست. پس باید متوجه این ویژگی اش نیز بود. به همین دلیل وقتی نسبت به پدیده ای که همه با آن مشکل داریم مثل انتقاد به حکومت، به کار می رود، کار می کند و در موارد بسیاری ممکن است اصلا کار نکند یا مخرب باشد. شاید یکی از بهترین روش های اصلاح و بهبود ارائه ی نمونه های درست به جای نمونه ای است که آن را نادرست می بینیم. این بدان معنی است که در سخنان گوینده مواضع و نکات اشتباه آمیز را درک کنیم و در فرصتی مناسب مطالب درست یا درست تر را در آن زمینه همرسانی کنیم .
ارسال توسط احمد سپيداري @ اردیبهشت ۰۴, ۱۳۹۸
0 نظر
